Co to jest coaching?

Wiele jest definicji coachingu, bo dla każdego słowo coaching oznacza coś innego. Coaching to rozmowa przebiegająca w pełnym zaufaniu, do której zasiadają dwie równe sobie osoby: coach i Klient. Coach zapewnia poufność i wsparcie podczas działania. Z jego pomocą Klient odnajduje prawdziwy, ważny dla siebie cel. Podczas sesji coachingowej klient przygląda się temu co jest teraz, nie temu co było kiedyś – taka strategia pozwala mu w pełni wykorzystać posiadane umiejętności i zasoby, opracować metody działania i odnaleźć ścieżki wiodące do mety.

Czym coaching nie jest?

• psychoterapią – skierowaną na diagnozę przeszłości i jej wpływu na aktualne zachowania,
• doradztwem/konsultingiem – doradzaniem i dostarczaniem rozwiązań,
• mentoringiem – procesem wspierania, gdzie najważniejszą rolę odgrywa perspektywa mistrz-uczeń,
• trenerstwem – transferem wiedzy oraz trenowaniem umiejętności klientów, gdzie realizowany jest cel trenera i/lub sponsora danego szkolenia,
• nauczaniem – przekazywanie wiedzy przez nauczyciela uczniowi. Nauczyciel wie coś, czego nie wie uczeń. Odwrotnie dzieje się w przypadku coachingu. Klient jest ekspertem i to klient zna odpowiedzi, a coach pomaga mu je odnaleźć.

Coaching to relacja klient-coach oparta na zaufaniu. Coach nie daje gotowych rozwiązań, nie mówi, co należy zrobić, jest jedynie towarzyszem na drodze rozwoju. Metoda coachingu zakłada, że każdy posiada odpowiedni potencjał i umiejętności, by osiągnąć zamierzony cel.

Skąd się wzięła metoda coachingu?
Idea coachingu została zaobserwowana w sporcie, a współczesną formę przybrał w końcówce lat 70, dokładniej w 1974 roku, gdy w druku ukazała się książka Timothy’ego Galleveya The Inner Game Of Tennis,w której opisane zostało zastosowanie coachingu w sporcie. Coach pracował z zawodnikami w sposób poufny, bez oceniania
i osądzania, za pomocą pytań wspierał ich rozwój, budowę nowych strategii działania, zmianę postawczy utrzymanie wysokiej motywacji. Obserwacja procesu coachingowego w środowisku sportowym szybko znalazła odzwierciedlenie w życiu korporacyjnym i prywatnym. Coaching stał się popularną metodą wspierania rozwoju osobistego w biznesie, gdzie niejednokrotnie zakrawał o życie osobiste i wyzwania z nim związane.

Jakie są efekty coachingu?
Efektem spotkań z coachem jest poszerzenie samoświadomości Klienta, jego rozwój osobisty i zawodowy,
a także wykorzystanie w pełni swojego potencjału. Wyznaczenie realnego celu, sposobów na jego osiągnięcie, odnalezienie i podtrzymanie motywacji do działania w ważnych dla Klienta obszarach życia. Czasem to zmiana stylu życia, poprawa wyników badań, redukcja wagi.

Dla kogo jest coaching?
Metoda coachingu jest stosowana nie tylko w obszarze biznesu czy życia osobistego. Naszą specjalnością jest wykorzystanie coachingu w obszarze zdrowia – jego odzyskiwania, terapii chorób przewlekłych, cywilizacyjnych, poprawie jakości życia swojego i swoich bliskich. Odnajdywanie motywacji do przestrzegania zaleceń lekarskich czy dietetycznych. Coaching zdrowia to jednak coś więcej, niż skupienie się na wynikach badań – to odnajdywanie i przechodzenie drogi do lepszego i bardziej komfortowego życia.

Jak wygląda proces coachingowy?
Na proces coachingowy składa się 10 – 12 sesji, z których pierwsze spotkanie jest zawsze bezpłatne.
Po pierwszej sesji Klient otrzymuje kontrakt, podejmuje decyzję o kontynuacji lub odłożeniu w czasie procesu – aby przyniósł oczekiwane efekty niezbędna jest gotowość klienta do wprowadzenia zmiany. Na początku sesje odbywają się co 2 – 3 tygodnie. Odstęp między sesjami jest tak duży, ponieważ to właśnie wtedy klient ma czas na przemyślenie tego co zdarzyło się na sesji, a także na podjęcie działań. Tylko Klient może przeżyć swoje życie w najlepszy możliwy dla siebie sposób, dokonać wyboru co z nim zrobi, najefektywniej użyć zasobów, które już posiada. To On i Jego praca decyduje o powodzeniu procesu coachingowego.

Izabella Józwicka dyplomowany Coach i Coach Zdrowia,
absolwentka pionierskich studiów Coaching Zdrowia na prywatnej uczelni Collegium Civitas w Warszawie,
absolwentka kierunku Coaching w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie

Ból po bocznej stronie łokcia – od badania do leczenia

Ból po stronie bocznej łokcia, często bywa określany mianem “łokcia tenisisty”. Nazwa ta może być myląca o tyle, że problem wcale nie musi dotyczyć osób grających w tenisa. Przyczyną bólu w zespole „łokcia tenisisty”, jest nadmierne obciążenie mięśni prostowników nadgarstka i pojawiające się w następstwie zmiany w obrębie przyczepu lub na przebiegu ścięgna tych mięśni.

Choć u grających w tenisa częstość występowania “łokcia tenisisty” sięga 40%, nie jest to najliczniejsza grupa osób, dotkniętych tym schorzeniem. Wśród ogółu osób z tą dolegliwością, tenisiści stanowią jedynie 10%. Bardzo często na tę przypadłość chorują ludzie pracujący na co dzień z komputerem (sekretarki, pracownicy biurowi, informatycy). Przyczyną jest specyficzny układ rąk, podczas pisania na klawiaturze komputera. Także ludzie często wykonujący ruchy typu “wkręcanie śrubokrętem z silnym zaciśnięciem ręki” (ortopedzi, elektrycy, mechanicy samochodowi), narażeni są na wystąpienie tego schorzenia.

„Łokieć tenisisty” należy do grupy patologii noszących nazwę tendinopatii.

Przy tendinopatii, w doborze właściwego sposobu postępowania terapeutycznego, ważne jest aby określić, z którym rodzajem zmian w obrębie ścięgna mamy do czynienia. Inne postępowanie wiąże się z wystąpieniem zmian o charakterze tendinitis, inne z wystąpieniem zmian o charakterze tendinosis.

Jeżeli odczuwasz dolegliwości po bocznej stronie łokcia, nasilające się podczas naprzemiennego zaciskania ręki w pięść i prostowania palców, przy ugiętym łokciu, występuje duże prawdopodobieństwo, że cierpisz na “łokieć tenisisty”. Nasilenie objawów w “łokciu tenisisty” waha się od niewielkich do tak dużych, które uniemożliwiają utrzymanie lekkich przedmiotów np.: szklanki z wodą.

Łokieć tenisisty nie jest jedyną przyczyną bólu po bocznej stronie łokcia. Nieco  mniej “popularne” przyczyny, to zmiany zwyrodnieniowe (artroza) stawu ramienno – promieniowego, a także zespół kanału promieniowego.

Przy ustaleniu przyczyn, które mogą mieć wpływ na wystąpienie bólu w części bocznej stawu łokciowego, a co się z tym wiąże również dobraniu odpowiedniego sposobu leczenia, warto uwzględnić tzw. “double crush syndrome”.  W praktyce oznacza to objęcie badaniem i leczeniem także odcinka szyjnego kręgosłupa.

U Pacjentów zgłaszających się do Fenix Medical Fitness z bólem po bocznej stronie stawu łokciowego, fizjoterapeuta przeprowadza badanie mające na celu ustalenie najbardziej prawdopodobnej przyczyny dolegliwości, a następnie proponuje leczenie z wykorzystaniem metod Terapii Manualnej (mobilizacje i manipulacje stawów, neuromobilizacje, terapia tkanek miękkich), ćwiczenia ekscentryczne i stretching, udziela szczegółowych informacji na temat sposobu postępowania między wizytami, proponuje wspomagające leczenie z wykorzystaniem adekwatnych do rozpoznania metod fizykoterapii (elektroterapia, krioterapia, laser, ultradźwięki) lub Kinesiotapingu. W razie potrzeby, proponuje odpowiednie zaopatrzenie ortopedyczne.

Właściwe rozpoznanie przyczyn i dobór odpowiedniego postępowania zwiększa szansę na szybkie ustąpienie dolegliwości i zmniejsza ryzyko powikłań podczas leczenia.

P.S.
O tym, czym różni się “łokieć tenisisty” od “łokcia golfisty” i co wspólnego z nimi mają “ostroga piętowa” i “kolano skoczka” –  w następnych artykułach.

Autor (mgr Rafał Ochowiak) jest absolwentem podyplomowych kursów z zakresu Nieinwazyjnej Medycyny Ortopedycznej (IAOM)

Metoda Ackermanna – Strukturalna osteopatia i chiropraktyka

Metoda dr Ackermanna oparta jest na 50 letnim doświadczeniu w leczeniu manualnym kręgosłupa. W wyniku tej pracy, powstała terapia oparta na bardzo dokładnym badaniu przestrzennego ustawienia układu kostnego, oraz skutecznym postępowaniu chiropraktycznym. Każdy ruch w tej terapii, charakteryzuje się precyzją i dokładnością, dając zamierzony efekt. Fizjoterapeuci stosujący tę metodę, poza znakomitą znajomością anatomii, fizjologii, patofizjologii, posiadają duże wyczucie palpacyjne.

Metoda Ackermanna pozwala na działanie w miejscu występowania zaburzenia, w sposób celowany. Dlatego podczas zabiegu zostaje odblokowany tylko i wyłącznie ten kręg, który powodował u Pacjenta ból lub inne dolegliwości. Przy zastosowaniu metody dr Ackermanna, w ciągu jednego, lub kilku zabiegów, można usunąć lub znacznie złagodzić dolegliwości.

Przyczyny dolegliwości.
Duża część dolegliwości bólowych w obrębie narządu ruchu, w tym w obrębie kręgosłupa, spowodowana jest odwracalnymi zaburzeniami mechaniki. Oznacza to, że można je leczyć bez operacji. Nieprawidłowe położenie poszczególnych części szkieletu względem siebie, może prowadzić do stanów patologicznych, mających charakter miejscowy lub odruchowy – zmiany w jednej części naszego organizmu wywołują reakcje w częściach odległych. Możliwa jest także sytuacja odwrotna – silny ból lub emocje, mogą modulować odruchy i za pośrednictwem napiętych mięśni, wpływać na przemieszczenia w obrębie szkieletu. Nabyte w ten sposób przemieszczenia mogą stać się źródłem dolegliwości. Długo utrzymujące się zmiany odwracalne (tzw. funkcjonalne), przyczyniają się do powstawania, lub pogłębiania się, nieodwracalnych zmian strukturalnych.

Istotą postępowania w metodzie Ackermanna jest odnajdywanie i usuwanie zmian funkcjonalnych, a tym samym zmniejszenie, a nawet zapobieganie dolegliwościom.

Ogromną rolę w terapii według metody Ackermanna odgrywa tzw. „fenomen sekundowy”. Pozwala on, na precyzyjne określenie, czy widoczne zmiany w ustawieniu przestrzennym, wiążą się z problememfunkcjonalnym (odruchowym), czy strukturalnym. Informacja ta, ma fundamentalne znaczenie w dalszym postępowaniu terapeutycznym. Ustawienie kręgosłupa uzależnione jest od jego podstawy – kości krzyżowej. Kość krzyżowa, podtrzymywana jest przez dwie kości biodrowe. Ich położenie względem siebie, oraz wz ględem płaszczyzny poprzecznej (równoległej do podłoża), ma decydujące znaczenie dla prawidłowego ustawienia kręgosłupa. Ukośnie ustawiona (skręcona) miednica, powoduje wadliwe ułożenie całego kręgosłupa zaczynając od odcinka lędźwiowego przez piersiowy, szyjny, aż do podstawy czaszki.

Tak powstałe zaburzenie mechaniki, w połączeniu z obciążeniem wynikającym z codziennej aktywności ruchowej, często bywa źródłem dolegliwości, a nawet przyczyną poważnego uszkodzenia (np. uszkodzenia krążka międzykręgowego – dyskopatia). Leczenie odcinka lędźwiowego lub szyjnego kręgosłupa, niejednokrotnie dopiero wtedy przynosi spodziewane, długotrwałe efekty, gdy najpierw przywróci się prawidłową pozycję miednicy.

Nabyte przemieszczenie w obrębie miednicy – nieprawidłowe położenie kości biodrowych względem kości krzyżowej, prowadzi do różnych typów dalszych zmian, których wynikiem jest m.in. pozorne skrócenie kończyny. Mimo, iż Pacjent stoi na równym podłożu i obie nogi są równomiernie obciążone, jedna głowa kości udowej może znajdować się niżej. Różnica widoczna jest na zdjęciu rentgenowskim, oraz podczas precyzyjnego badania manualnego. Zmiany w ustawieniu kości kończyny po stronie „krótszej” nogi, powodują zazwyczaj wygięcie się kolana do tyłu i na zewnątrz. Takie ustawienie kości, może być źródłem niektórych dolegliwości stawu kolanowego, a ich pierwotną przyczyną jest przemieszczenie w obrębie miednicy.

Prosta miednica – prosty kręgosłup. Skręcenie miednicy prowadzi do skoliozy.

Skręcenie miednicy często pojawia się już u dzieci. Z powodu asymetrycznego ustawienia kości miednicy dziecko chodzi i siedzi krzywo. Początkowo nie odczuwa żadnych dolegliwości, ponieważ jego ciało jest jeszcze wystarczająco gibkie – jest w stanie zaadaptować się do zaistniałej sytuacji. Plastyczny jeszcze kościec jest modelowany przez nieprawidłowe obciążenia. Funkcjonalne (pozorne) skrócenie kończyny dolnej, będące następstwem skręcenia miednicy, w miarę dorastania, przyczynia się do powstawania wtórnej skoliozy kompensacyjnej (dalsze zmiany przystosowawcze), która w momencie, gdy organizm jest już w pełni ukształtowany, nie daje się korygować, pozostaje jako trwała wada postawy i może doprowadzić do szkodliwych następstw np. w postaci silnego bólu kręgosłupa. Specyfika budowy naszego układu nerwowego powoduje, że niektóre z dolegliwości wynikające ze zmian w obrębie kręgosłupa, mogą imitować dolegliwości charakterystyczne dla choroby narządów wewnętrznych (np. ból w okolicy mostka, spowodowany zmianami w okolicy kręgosłupa piersiowego, może imitować dolegliwości związane z chorobą serca). Możliwa jest także sytuacja, w której chory narząd wewnętrzny, jest źródłem bólu np. w okolicy stawu. W początkach stosowania chiropraktyki uważano, że w prosty sposób można wykorzystać te zależności. Obecnie podchodzi się do nich bardziej sceptycznie, choć nie da się zaprzeczyć występowaniu tego typu zależności.

Na czym polega działanie Chiropraktyka.
Chiropraktyka jest metodą skuteczną, ale nie jest dostępna dla wszystkich Pacjentów. Istnieją przeciwwskazania do jej stosowania. Przed rozpoczęciem leczenia, Fizjoterapeuta na podstawie wywiadu i dostępnych wyników badań, bardzo dokładnie ustala możliwe przeciwwskazania. W razie wystąpienia przeciwwskazań bezwzględnych proponuje inną formę terapii, z arsenału opanowanych metod. W przypadku wystąpienia przeciwwskazań względnych, zabieg przeprowadza z użyciem odpowiednich technik. W przypadku niejasnego rozpoznania, odsyła do odpowiedniego specjalisty.
Palpacja miednicy i pomiar długości kończyn pozwalają określić położenie kości krzyżowej w stosunku do piątego i pozostałych kręgów lędźwiowych. Fizjoterapeuta podczas dalszego, dokładnego badania manualnego, określa mapę przemieszczeń. Następnie, z wykorzystaniem odpowiednio dobranych technik manualnych usuwa odnalezione przemieszczenia.